طراحی رمزکننده های پی درپی

دسته ای از مهمترین و کاربردی ترین رمزکننده های امروز را رمزکننده های پی درپی تشکیل می دهند. در رمزکننده های پی درپی همزمان یک دنباله شبه تصادفی توسط ساختاری موسوم به مولد کلید اجرایی تولید شده با دنباله باینری متن اصلی xor می شود و متن رمز شده را بوجودمی آورد. این دنباله شبه تصادفی که دنباله کلید اجرایی نامیده می شود با استفاده از الگوریتمی خاص که بر روی کلید اصلی سیستم (پارامتر سری قرار داده شده بین فرستنده و گیرنده) عمل می کند تولید می گردد. برای امنیت سیستم اولا باید دنباله تولید شده حتی الامکان به دنباله های واقعا تصادفی نزدیک باشد تا دشمن نتواند از روی متن رمز شده به متن اصلی دست یابد، و ثانیا بایستی سیستم در مقابل همه حملاتی که ممکن است دشمن جهت یافتن کلید اصلی از روی کلید اجرایی (یامتن رمزشده) بکار ببرد مقاوم و ایمن باشد. در مورد اول، خصوصیاتی نظیر دوره تناوب ، خواص آماری پیچیدگی خطی و پله ای بودن آن و پیچیدگیهای مرتبه دوم و ماکزیمم مورد بررسی قرار می گیرند. همچنین خواصی مانند مقاومت در برابر حملات همبستگی، lct و سیندروم خطی، خاصیت بهمنی مطلق و خاصیت غیرخطی کامل را جهت بررسی ایمن بودن ساختارها در قبال حملات مربوط به یافتن کلید اصلی توسط دشمن، مورد مطالعه قرار می دهیم . پس از مشخص نمودن معیارهای اصلی طراحی، به نقد و بررسی ساختارهایی می پردازیم که بعنوان مولد کلیداجرایی یا هسته اصلی رمزکننده های پی درپی پیشنهادشده اند . این مولدها را از دیدگاه معیارهای اصلی مورد ارزیابی قرار داده و نقاط ضعف و قوت آنها را نسبت به یکدیگر بیان می نمائیم . لازم به ذکر است که جهت طراحی یک مولد کلید اجرایی قوی بایستی براساس کاربرد مورد نظر آن مولد، یکی ازساختارهای مطلوب ویا ترکیبی از آنها انتخاب گردد.